ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΣΤΟ ΧΑΡΑΜΑ

ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ

Σκοπευτήριο Καισαριανής

Το ηθικό δίδαγμα από αυτή την ιστορία του ρεβεγιόν είναι ότι καλύτερα να μένεις σπίτι σου τέτοιες μέρες ή να έχεις φίλους που κάνουν οικιακό ρεβεγιόν και σε καλούν εκεί.
Η συνολική μου εντύπωση από το ιστορικό αυτό μέρος είναι ότι παρακμάζει.
Είχαμε κλείσει τραπέζι για την παραμονή των Χριστουγέννων. Η παρέα μας ήταν μεγάλη.
Δε συζητήσαμε καν για φαγητό, η τιμή ήταν ακριβή.
Η τιμή που μας έδωσαν για τη φιάλη ουίσκι ήταν 180 ευρώ μαζί με τα συναφή. Πολύ ακριβή τιμή, ακόμη και για τέτοια μέρα, δεδομένου ότι το πρόγραμμα κρατούσε μια τετράδα άγνωστων στο ευρύ κοινό τραγουδιστών. Τότε στις μεγάλες πίστες με τα ηχηρά ονόματα πόσα θα έπρεπε να δώσει κάποιος?
Ήταν φυσικό με τέτοιες τιμές το κέντρο να ήταν γεμάτο κατά το 1/3. Το χειρότερο από όλα ήταν ότι όταν καθίσαμε, προνόησε κάποιος από την παρέα να επιβεβαιώσει την τιμή της φιάλης, η οποία, ως δια μαγείας πέταξε στα 200 ευρώ. Ε, όχι! Βάλαμε τις φωνές και βέβαια διακαιωθήκαμε.
Αλλά και πάλι, για το πρόγραμμα που είδαμε, η τιμή των 180 ευρώ ήταν υπέρογκη.
Στις θετικές εντυπώσεις που αποκόμισα ήταν :
1. Οι 3 από τις 4 φωνές που τραγουδούσαν ήταν καλές.
2. Οι θαμώνες δημιούργησαν ένα οικογενειακό κλίμα. Ήμαστε λίγοι. Οι περισσότεροι ήταν νορμάλ άνθρωποι που βγήκαν σαν και μας να κάνουν ρεβεγιόν, οπότε δεν είχαμε επιδείξεις και εξαλλοσύνες.
3. Συγκρατώ και αναφέρω μια γηραιά κυρία συνοδευόμενη μόνο από το σύζυγο. Ήταν γνωστοί οι δυο τους στο κατάστημα και φαίνεται ότι γιόρταζαν κάτι. Η κυρία ανέβηκε ουκ ολίγες φορές στην πίστα και χόρεψε αργά με μισόκλειστα μάτια με το σύζυγο να τη συνοδεύει με παλαμάκια.
4. Ήταν αρκετοί όσοι χόρεψαν στην πίστα αλλά παραδόξως το θέαμα δεν ήταν άσχημο. Θα έλεγα ότι όσοι ανέβηκαν κινήθηκαν όχι από τα ποτάμια του αλκοόλ που έρεαν στις φλέβες τους τόσο, όσο από την ισχυρή επιθυμία τους να ξεδώσουν και να αφιερώσουν το χορό τους σε μια σκέψη, μια κατάσταση, έναν άνθρωπο.
Πάντως η δική μας παρέα ήταν όπως πάντα σημαδούρα του τραπεζιού! Καλά που βρέθηκε ένας στους 12 και σηκώθηκε στην πίστα παρασύροντας τους παχιούς ιστούς αράχνης που είχαμε πιάσει οι υπόλοιποι!
Συμπέρασμα : καλό είναι να προσαρμόζονται τα κέντρα στους χαλεπούς καιρούς, αν θέλουν να δουλεύουν. Την πατήσαμε εμείς αλλά τα παθήματα γίνονται μαθήματα στο μέλλον.