Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΥΒΑΡΙ του Διονύση Χαριτόπουλου, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2005

Προσωπικά αστεράκια 3 στα 5

Δανείστηκα το βιβλίο από τη Βιβλιοθήκη του Δήμου μου χωρίς να γνωρίζω σε τι αναφερόταν. Πολύ σύντομα το διαπίστωσα. Ήταν ένα είδος μνημοσύνου στη σύζυγο του συγγραφέα, γνωστή δημοσιογράφο που έφυγε πρόωρα από καρκίνο. Το μεγαλύτερο μέρος του βασιζόταν σε γραπτά κείμενα και σημειώματα της ίδιας.

Δεν μου άρεσε. Κατάφερα να τελειώσω περίπου τα 2/3. Τι δεν μου άρεσε όμως? Δεν συμπαθώ τις απομυθοποιήσεις. Και το βιβλίο αυτό λειτούργησε σε μένα ως απομυθοποίηση της προσωπικότητας της ηρωίδας έτσι όπως την ήξερα. Ομολογώ ότι ποτέ δεν τη συμπάθησα ιδιαίτερα ως δημοσιογράφο ή παρουσιάστρια. Η επίδειξη εξυπνάδας με απέτρεπε πάντοτε, όπως και η ακατάσχετη ροή λόγου υπό τη μορφή της ευφράδειας. Τέλος, η αυθάδεια που ξεπηδούσε από τα λόγια και τη συμπεριφορά της με απομάκρυνε. Παρότι όμως δεν ήμουν fun της περσόνας αυτής, με απογοήτευσε η ανακάλυψη ότι ήταν εξαιρετικά ανασφαλής στην προσωπική της ζωή, ανίκανη να επιλέγει τους γύρω της και έρμαιο των δημόσιων σχέσεων, εικόνων, ηλιθίων που την περιέβαλλαν κλπ, κλπ. Ωραίοι οι μεγάλοι έρωτες αλλά καλό είναι να μένουν προφυλαγμένοι μέσα σε μυαλά και καρδιές και όχι βορά του καθενός.