Λονδίνο 1880. Ο επιθεωρητής της Σκότλαντ Γιάρντ Φρέντερικ Αμπερλάιν είναι εθισμένος στο όπιο και καθώς βυθίζεται κάθε φορά στον ονειρικό κόσμο του έχει οράματα από το παρελθόν και το μέλλον. Όταν διεξάγει έρευνες γύρω από μια σειρά φόνων ιερόδουλων ερωτεύεται μια από αυτές και σιγά σιγά ξετυλίγει το κουβάρι των στοιχείων που οδηγούν μέσα στη βασιλική οικογένεια και από κει σε μια μυστική πλεκτάνη που παραπέμπει σε μασονική στοά.
Ατμοσφαιρική ταινία που την έκανε ακόμα καλύτερη η ανασύνθεση της εποχής στο Λονδίνο. Σκοτεινά και μυστηριακά πλάνα, που εντείνονταν από την αφηρημένη ματιά του πρωταγωνιστή. Ο Τ. Ντεπ όπως πάντα, γοητευτικός. Πολύ καλές ερμηνείες από όλο το καστ και εντυπωσιακής ομορφιάς η πρωταγωνίστρια Χίδερ Γκράχαμ.
Μου άρεσε πολύ σαν ταινία, αν και ενδόμυχα επιζητούσα ένα happy end. Ένα μέρος ωστόσο της ομορφιάς της ταινίας οφειλόταν σε αυτό το κακό τέλος. Μου άρεσε επίσης η δανεική ιδέα των νομισμάτων για να διαβεί κάποιος τον Αχέροντα. Με παρέπεμψε σε κάτι ολότελα ξεχασμένο από τις σελίδες της ιστορίας αλλά συνάμα οικείο.
Ταινία που είδα το βράδυ της επιστροφής από το San Diego, βιώνοντας την αυπνία του jet lag.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ό,τι προαιρείσθε...